Tot in Krakau?

In 2008 trok ik met Roeach richting de WereldJongerenDagen (WJD) in Sydney. Vorige maand groef ik in mijn archief en herinneringen en vertelde ik op kerknet.be hoe het voor mij was. Hopelijk om andere jongeren te inspireren om dit jaar deel te nemen aan de WJD in Krakau. Hoe het was? . Een verzameling van ontmoetingen, indrukken en een uitdaging.

Het moment dat me altijd is bijgebleven…

wjd-kruisDe WJD in Sydney waren een rollercoaster van hoogtepunten. Een goedgevuld programma, meegaan in de mensenstroom richting de openingsceremonie om dan aan elke bocht te denken dat je er bijna bent en ondertussen liederen zingen. En dan plots stilvallen aan het WJDkruis of zaterdagavond en –nacht tijdens de nachtwake.
Het stilvallen is voor mij één van de momenten die ik me nog het meest herinner. Een eenvoudig Onze Vader rond het kruis. Of na een mooie avondwake de slaap niet direct vatten en even ronddwalen op het terrein tussen duizenden medegelovigen. Her en der een gesprek met andere jonge gelovigen uit de wereld die ook de slaap niet kunnen vatten, heerlijk.

 

Deze ontmoeting was bijzonder/anders/….

Tijdens het voorprogramma sliepen we bij gastgezinnen. Heerlijke mensen die ons opnamen in hun huis en in hun gemeenschap en die ons met sprekend gemak hun kampeergerief leenden om na de WJD nog rond te trekken in Australië. Zo, ook al was het niet ons eigenste gastgezin, ontmoette ik ook een iets ouder koppel dat vlak buiten Sydney wonen. Vrienden van me sliepen daar tijdens de WJD zelf. Met een oude Mercedes brachten ze hen naar de centrale parochie waar we ’s ochtends samenkwamen. Het was voor hen ook geen enkel probleem dat we na de WJD nog enkele dagen bleven, ook al waren we met vijf. Een stukje gastvrijheid waar vandaag misschien nog meer nood aan is dan toen.

Wereldjongerendagen zijn voor mij….

Een plek waar mijn geloof is gegroeid en vorm heeft gekregen. Ik had de kans om twee edities mee te maken tot nu toe, Keulen 2005 en Sydney 2008. In Keulen kwam ik terug op een fijne manier in contact kwam met andere jonge gelovigen en ontdekte ik de verscheidenheid waarin andere jongeren geloven. Met die ervaring in het achterhoofd was Sydney een kans om mijn geloof wat verder uit te diepen en vorm te geven.
Maar de manier waarop was voor mij steeds dezelfde. Hossen van her naar der. Uitgedaagd worden. Kijken hoe andere uitgedaagd worden. Een plekje zoeken om al die indrukken te verwerken in gesprek met andere jongeren, met mezelf of God. En misschien één of twee uitdagingen mee pakken naar het leven buiten de WJD.

pace-onderweg

Mijn mooiste souvenir…

Een verborgen pareltje, ik wist het zelfs niet meer tot ik dit interview begon uit te schrijven. Diep verborgen op het internet staat nog steeds onze blog van toen. Een stapel artikeltjes die al die kleine anekdotes beschrijven (zoals het recept voor toast tomaat, een lokale specialiteit in Australië). Mocht je tijd hebben, dan nodig ik je graag uit om even terug in de tijd te gaan: https://sites.google.com/site/roeach-in-sydney/.

Na de wereldjongerendagen ben ik als gelovige …

Uitgedaagd om concreet aan de slag te gaan met mijn geloof. Het thema van die WJD (“Wanneer de heilige Geest over jullie komt, zullen jullie kracht ontvangen en mijn getuigen zijn”) zal daar wel iets mee te maken hebben gehad. Ik weet nog goed dat we, terwijl de koffie nog aan het opwarmen was, lang hebben gepalaverd over hoe we verder zouden gaan met de plussers (we waren vlak voor de zomer toen gestart). Ons jaarprogramma en de manier waarop we nadien ons enthousiasme vanop de WJD overbrachten naar de plussers heeft die zomer vorm gekregen. Zeven jaar later zou ik zelfs durven zeggen dat mijn jongerenpastorale carrière vorm heeft gekregen dankzij de WJD.

Ik wens de deelnemers aan de Wereldjongerendagen in Krakau….

Allereerst een enorm inspirerende rollercoaster van geloofsindrukken. De WJD is een kans om verschillende manieren van omgaan met je geloof te ontdekken. Grijp je kans om in gesprek te gaan met jongeren van over de hele wereld.
Maar daarnaast wens ik jullie vooral ook de tijd om tijdens, maar zeker ook daarna, even stil te vallen met enkele mededeelnemers. Ik geloof dat, met een thema als barmhartigheid, de zending minstens even leuk zal zijn als de WJD zelf.
wjd-festival_0

  • Dit artikel schreef ik orgineel voor www.kerknet.be
  • Lees zeker ook de verhalen van andere deelnemers aan de WJD in Keulen, Madrid, Rio, …

Een reactie achterlaten

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.