Na een week lezen heb ik al een eerste oordeel over twee boeken. ‘Monoloog van iemand die het gewoon werd tegen zichtzelf te praten’ ging lopen met de eerste prijs. Tenminste in de categorie: ‘hoe schrijf ik een lang interview voor Dag Allemaal en oefen ik tegelijk mijn stijlfiguren in voor het volgende boek’. ‘Het voorseizoen’ van Pefko, voorheen onbekend, wist me aardig te verrassen met onder andere korte hoofdstukken die eerst optellen en vervolgens weer richting hoofdstuk 1 trekken.
Dimitri Verhulst neemt de lezer 92 pagina’s mee in het verhaal van een hoertje dat de laatste nacht heeft doorgebracht met het alter ego van de Vandenbroucke. Het beperkt aantal pagina’s resulteert ook dat dit boek het meest besproken wordt op het forum. Mijn eerste indruk is helaas negatief, de excuusbelg in de selectie gaat eruit.
David Pefko shockeert vanaf de eerste pagina’s met het hoofdpersonage waarvoor ik plaatsvervangende schaamte voel. Het schrijnend relaas, de subtiele elementen zoals de hoofdstuknummers. De twijfel die nooit wordt weggenomen. Het boek heeft heel wat elementen die het tot een topper kunnen maken. Ik blader er nog een keertje door voor ik een eindoordeel vel.
De eerste indrukken staan op papier, maar een beeld op de selectie is er nog niet. Er zijn nog veel pagina’s te doorploeteren. En nu is de vraag, welk boek is het volgende? Jeroen Brouwers, Stephan Enter of Herman Koch? Tips?
